Warszawa. Na wieść o zbliżającym się wybuchu powstania listopadowego Mikołaj (Jerzy Zelnik), ojciec młodego pianisty i kompozytora Fryderyka Chopina (Piotr Adamczyk), wysyła go za granicę. W 1831 roku artysta trafia do Paryża. Przez pierwsze miesiące emigracji nikt nie interesuje się jego talentem. Z pomocą przychodzi mu jednak przyjaciel, Albert (Andrzej Zieliński), który organizuje koncert u baronowej Rothschild (Anna Korcz). Etiudy Chopina gra wielki kompozytor Ferenc Liszt. Dzięki temu Fryderyk szybko staje się ulubieńcem wyższych sfer. Nawiązuje romans z francuską pisarką George Sand (Danuta Stenka). Chociaż broni się z początku przed tą miłością, nie potrafi oprzeć się namiętnej i stanowczej kobiecie, której nie przeszkadza ani jego słabe zdrowie, ani młody wiek. Gdy kompozytor zapada na gruźlicę, kochanka wywozi go na Majorkę i otacza troskliwą opieką, cierpliwie znosząc jego kaprysy. W 1839 roku zabiera Fryderyka do swojej posiadłości w Nohant. Artysta komponuje wtedy swoje najpiękniejsze utwory, a Sand odzyskuje spokój ducha po nieudanych związkach. Ich szczęście burzą jednak dzieci pisarki. Syn Maurycy (Adam Woronowicz) jest zazdrosny o matkę, a dorastająca Solange (Bożena Stachura) zaczyna z nią rywalizować o względy artysty. Nie do końca udana próba przedstawienia dziejów znajomości Fryderyka Chopina z George Sand.